Sûre, “ağır yük yüklenen” mânasına gelen adını, kullanıldığı tek yer olan ilk âyetinden alır. O Müzzemmil’dir, zira omuzlarına dağların bile dayanamayacağı “ağır bir söz” (5. âyet) yüklenmiştir. Müzzemmil sûresi, beşinci âyetinin de açık delâletiyle, ilk inen sûrelerden biri, hatta tesbitimize göre ‘Alak’tan sonra inen 2. sûredir. Son âyeti ilk on dokuz âyetinden daha geç bir zamanda nâzil olmuştur. Bu gecikme Hz. Âişe’ye ve İbn Abbas’a göre bir yıl, Said b. Cübeyr’e göre on yıldır (Taberî). Çoğunluk âyetteki “Allah yolunda savaşacaklar” ibaresine istinaden son âyetin Medine’de indiğini söyler. Oysa bu gelecekten verilen bir haberdir. Zira hemen önünde, ‘alime en seyekûnu (O, .. olacağını bilir) ibaresi vardır. Tesbitimize göre sûre, ‘Alak sûresinin ardından ikinci sırada nâzil olmuştur. Ünlü tertiplerde ikinci sırada Kalem sûresi gösterilir. Fakat mukatta’a harfiyle başladığı ve meydan okuyan bir içeriğe sahip olduğu için, iniş sıralamasındaki yeri kesinlikle daha sonra olmalıdır. Müzzemmil sûresi, ilk gruba giren ‘Alak, Müddessir, Duhâ, İnşirah ve Kalem sûreleri gibi, doğrudan Allah Rasûlü’nün şahsiyetini İnşâ etmektedir. Bununla amaçlanan, sadece çağdaş takipçileri için değil gelecekteki tüm zaman ve mekânların insanları için de bir model İnşâsıdır. Bu yüzden sûrede son âyet hariç hep muhatap zamiri kullanılır. Dahası, ilk on bir âyette tam dokuz emir fiil yer alır. Bu emirler dizgesine bakıldığında, içten dışa doğru bir İnşâ görülür. Bunlardan ilki “kalk” emridir (2). Gece kıyamının gerekçesi ise şu âyette ifadesini bulur: “Ve oku Kur’an’ı sindire sindire” (4). Bir sonraki âyet bu emrin gerekçesidir: “Çünkü Biz, sana ağır bir söz indireceğiz” (5). “Neden gece?” suali de, cevabını 6. âyette bulur: “Elbet (şu) gece dirilişi var ya: işte o pek derin bir iz bırakır ve okuyuş açısından daha bir etkilidir.” Müteakip pasajda ilk gelen tepkilere karşı “sabret” emri veren Allah, yalanlayanları kendisine bırakmasını ister (70:11). Devamında Firavun’un akıbeti hatırlatılır, inkâra yeltenecek olanlar Son Saat ve âhiretle uyarılır (71:19). Son âyette, başta verilen gecenin üçte birinden az olmayan “okuma” emri hafifletilir. Ve sûre ilâhî rahmetin sonsuzluğuna atıfla son bulur. İlâhî! Bizi sonsuz rahmetinle kuşat!
